یکسال از حبس رهبران جنبش سبز میگذرد. شورای هماهنگی راه سبز امید که ادعای نمایندگی رهبران محبوس جنبش را دارد از مردم برای شرکت در راهپیمائی سکوت دعوت نموده است. یکسال پیش مردم سرشار از امید قدم پیاده رو های پر خطر انقلاب تا آزادی می گذاشتند. یکسال پیش شور و حال بهار عربی مردم را به سقوط دیکتاتوری دلگرم کرده بود. یکسال پیش هنوز شور راهپیمائیهای میلیونی پس از انتخابات در دلها و ذهنها خاموش نشده بود.
اما یکسال گذشته است یکسال طولانی. یکسال پرحادثه. سالی که کشورمان با بحرانهای پیاپی می لرزید. بحرانهای جدید فرصت فکر کردن به روز گذشته را از مردم سلب کرده بود. سالی که چون آهن مذاب بر ما گذشت و سخنگویان جنبش سبز، خاموش بودند. آنقدر خاموش و دور که شکل خاطره دوری در ذهنها شدند.
حالا آنها که دعوت جنبش را میشنوند میپرسند آیا کسی هم به این راهپیمایی میرود؟
اما یکسال گذشته است یکسال طولانی. یکسال پرحادثه. سالی که کشورمان با بحرانهای پیاپی می لرزید. بحرانهای جدید فرصت فکر کردن به روز گذشته را از مردم سلب کرده بود. سالی که چون آهن مذاب بر ما گذشت و سخنگویان جنبش سبز، خاموش بودند. آنقدر خاموش و دور که شکل خاطره دوری در ذهنها شدند.
حالا آنها که دعوت جنبش را میشنوند میپرسند آیا کسی هم به این راهپیمایی میرود؟
