کمکم کنید! چگونه میتوانم جلوی فاجعه را بگیرم؟

چند سال پیش وقتی برخورد های غیر قانونی با ارازل و اوباش شروع شد راهی برای اعتراض پیدا نکردم. می دانستم حقوق اولیه انسانهایی دارد تضییع میشود، اما هیچ کس به یاری آنها برنخواست. هیچ کس اعتراض موُثری نکرد. همان زندان کهریزک امروز محل بدترین شکنجه ها بر ضد بهترین جوانان ایران است.
امروز وقتی حُکم اعدام «محمدرضا علی زمانی» از دستگیرشدگان تظاهرات اعتراضی اخیر را شنیدم ، مطالبی که در مورد اعدامهای اول انقلاب شنیده بودم برایم زنده شد. آیا آن فجایع انسانی تکرار خواهد شد؟ زمان آن وقایع من کودکی بیش نبودم. شنیده ام که گروه ها را یکی یکی قلع و قمع می کردند و کسی اعتراض نمی کرد. آیا باز سکوت خواهیم کرد؟
این روز ها یک پاراگراف از برتولت برشت در وبلاگها نقل شده است که بسیار خواندنی است:
« نخست براي دستگيري کمونيست ها آمدند، من هيچ نگفتم، زيرا من کمونيست نبودم. بعد براي گرفتن کارگرها و اعضاي سنديکاها آمدند، و من هيچ نگفتم، چون عضو سنديکا نبودم، سپس براي گرفتن کاتوليک ها آمدند، من باز هيچ نگفتم زيرا من پروتستان بودم. سرانجام براي گرفتن من آمدند، ديگر کسي براي حرف زدن نمانده بود »
می خواهم اعتراض کنم اما چگونه ؟ کمکم کنید! چگونه میتوانم جلوی فاجعه را بگیرم؟